Kiedy narażamy się na wpis do BIG?

BIG, czyli biuro informacji gospodarczej to określenie instytucji zajmującej się gromadzeniem, przechowywanie oraz udostępnianiem informacji dotyczących nierzetelnych dłużników. Niektóre instytucje tego rodzaju oprócz danych negatywnych, czyli o niespłaconych zadłużeniach, gromadzą też informacje pozytywne, czyli dotyczące terminowo regulowanych zobowiązań.

W Polsce nie ma jednego, centralnego biura informacji gospodarczej. Działa ich kilka – są to biura niezależne, które nie wymieniają pomiędzy sobą informacji.

• ERIF Biuro Informacji Gospodarczej

• BIG InfoMonitor

• Krajowy Rejestr Długów BIG

• Krajowe Biuro Informacji Gospodarczej (KBIG)

• Krajowa Informacja Długów Telekomunikacyjnych (KIDT)

Informacje do BIG-ów przekazują te instytucje, które z danym biurem mają podpisaną umowę. Przede wszystkim są to banki oraz pozabankowe instytucje pożyczkowe, ale też przedsiębiorcy, firmy dostarczające media, ZUS, samorządy i wspólnoty oraz spółdzielnie mieszkaniowe. Do BIG-ów można trafić też wtedy, gdy nie uregulujemy mandatu, nie płacimy alimentów.

Aby zostać wpisanym na listę dłużników, konieczne jest spełnienie kilku warunków. Zastosowanie mają tutaj przepisy prawa, ale też indywidualne regulaminy biur.

Większość biur stosuje limit długu, od którego można znaleźć się w bazie. Najczęściej to 200 złotych zaległości w przypadku konsumentów oraz 500 złotych dla przedsiębiorców. Gdy do BIG dane wpisuje konsument, limit zwykle nie ma znaczenia. Ponadto liczy się termin. Zgodnie z ostatnimi zmianami w prawie, zaległość będzie można zarejestrować po upływie 30 dni, a nie jak dotąd 60 dni.

Aby wpisać dłużnika do bazy biura informacji gospodarczej, trzeba mieć ku temu odpowiednie podstawy. Bazą do przekazania informacji o zadłużeniu przez konsumenta, jest wyrok sądowy opatrzony klauzulą wykonalności. W przypadku przedsiębiorców może być to tytuł wykonawczy albo określony stosunek prawny, na przykład umowa między stronami. W drugim przypadku zastosowanie mają wspomniane wyżej limity.

Jeżeli dłużnik nie spłaci swoich zobowiązań, może figurować w rejestrze BIG nawet przez 10 lat. Dane z BIG mogą być usunięte tylko na wniosek wierzyciela – osoby, która wpisała dłużnika do bazy.

Wierzyciel ma ustawowy obowiązek usunięcia informacji o zadłużeniu z BIG w ciągu 14 dni od spłaty zadłużenia. W przeciwnym przypadku naraża się na grzywnę w wysokości 30 000 złotych.

Jako dłużnik możemy złożyć wniosek do wierzyciela z prośbą o usunięcie danych w biurze. Oczywiście, wierzyciele rzadko kiedy na to przystają. Wniosek taki możemy złożyć też wtedy, gdy dojdzie do aktualizacji danych, na przykład po spłacie zadłużenia – to najprostszy sposób na wykreślenie z bazy BIG.