Pożyczka a obowiązkowy podatek PCC

Ustawa z dnia 9 września 2000 roku o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. 2000 poz. 86 nr 959) wskazuje, że pożyczki są opodatkowane. Stawka opodatkowania wynosi według przepisów prawa 2 procent podstawy, czyli pożyczonej kwoty pieniędzy. Podatek jednak nie zawsze jest konieczny w zapłacie. Jak sprawa wygląda w przypadku pożyczek od rodziny, a jak od osób niespokrewnionych?

Na zwolnienie z podatku możemy liczyć przede wszystkim wtedy, gdy pożyczka zostanie udzielona w rodzinie. W świetle przepisów zwolnione z podatku są osoby, które zaliczane są do I grupy podatkowej, a mianowicie są to: małżonkowie, zstępni (dzieci, wnukowie i tak dalej), wstępni (rodzice, dziadkowie i tak dalej), pasierb, zięć, synowa, rodzeństwo, ojczym, macocha i teściowie.

Z podatku zwolnione są pożyczki w kwocie do 9637 złotych – jest to limit dla jednej osoby i dotyczy on okresu 5 lat.

Warto też dodatkowo wskazać, że istnieje możliwość zwolnienia z opodatkowania nawet powyżej tej kwoty. W tym przypadku pożyczka musi być udzielona pomiędzy najbliższą rodziną, tak zwaną grupą podatkową 0, do której zaliczamy małżonków, zstępnych, wstępnych, pasierbów, rodzeństwo, ojczym oraz macochę.

W tym przypadku pożyczki są już objęte opodatkowaniem, czyli wspomnianą 2-procentową stawką podatku. Pojawiają się jednak wyjątki od tej reguły. Prezentujemy je poniżej.

Zgodnie z przepisami zwolnieniu z podatku podlegają:

• pożyczki w kwocie 5 000 złotych od jednej osoby lub 25 000 od wielu osób otrzymane na przestrzeni 3 lat

• pożyczki z kas, na przykład kas funduszów zakładowych, związków zawodowych, pracowniczych kas zapomogowo-pożyczkowych, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych

• pożyczki udzielone przez wspólnika w spółce kapitałowej

• pożyczki udzielone przez przedsiębiorców udzielających pożyczek i nieposiadających siedziby lub zarządu na terytorium RP

• pożyczki z funduszów celowych tworzonych na drodze ustawy

Aby zgodnie z przepisami móc skorzystać z nielimitowanego zwolnienia, konieczne jest powiadomienie urzędu skarbowego, a także należy właściwie udokumentować otrzymanie pożyczki. Musi być ona przekazana na rachunek bankowy z wyraźnym zaznaczeniem tytułu.

Urząd skarbowy powinniśmy powiadomić w terminie 14 dni od momentu zawarcia umowy pożyczkowej na deklaracji w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC-3).

Gdy podatnik nie może skorzystać ze zwolnienia nielimitowanego, a także pożyczka wynosi więcej niż podany limit, wtedy musimy wyliczyć podatek, zgłosić go na wspomnianym druku oraz opłacić także w terminie 14 dni od dnia otrzymania pożyczki.