Drugi próg podatkowy - jak go obliczyć?

W Polsce istnieją różne sposoby opodatkowania, a przedsiębiorcy mogą wybrać, czy chcą rozliczać się w formie karty podatkowej, podatkiem liniowym, ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych czy może skalą podatkową.

Skala podatkowa ma dwie stawki. Pierwszy próg podatkowy wynosi 17% rocznych dochodów, a drugi próg podatkowy 32%. Takie rozłożenie stawek ma sprawić, że osoby, które zarabiają więcej, proporcjonalnie większą sumę oddają do budżetu państwa. Jeśli „wpadniemy” w drugi próg podatkowy, to wtedy mniej środków zostanie nam „w kieszeni”.

Progi podatkowe w Polsce, tak jak już wspomnieliśmy, kształtują się na dwóch poziomach. Drugi próg podatkowy to granica dochodów, od której należy odprowadzać wyższą stawkę podatku. Warto wiedzieć, że nawet gdy zarobisz więcej niż graniczna kwota, to wyższą stawką opodatkowujesz tylko nadwyżkę.

Progi podatku dochodowego są dwa. Drugi próg obowiązuje dla nadwyżki kwoty dochodów powyżej 85 528 zł. Oznacza to więc, że dochody do tej kwoty opodatkowujesz stawką niższą – 17%, a to, co powyżej wyższą, czyli 32%.

Andrzej Duda podczas swojej pierwszej kadencji prezydenckiej podpisał nowelizację Ustawy o podatku dochodowym i zmniejszył pierwszy próg podatkowy do poziomu właśnie 17%. Przed zmianą obowiązywało 18%. Z kolei drugi próg podatkowy pozostał bez zmian.

Jak sprawdzić, czy wpadłeś już w drugi próg podatkowy? Musisz zsumować wszystkie swoje przychody, które opodatkowujesz skalą podatkową (np. dochody z pracy, najem mieszkania, dodatkowa działalność), odjąć koszty uzyskania przychodu i uzyskany wynik jest Twoim dochodem do opodatkowania.

Pamiętaj, że gdy Twoje dochody przekroczą sumę 85 528 zł, to stosujesz dwa progi podatkowe. Pierwszy próg podatkowy stosujesz do tej sumy włącznie, a nadwyżkę opodatkowujesz drugim progiem.

Zarówno pierwszy próg podatkowy, jak i drugi próg podatkowy obowiązuje kwota wolna od podatku. W 2020 roku wynosi ona 8 000 zł, co oznacza, że jeśli w całym roku podatkowym zarobisz kwotę do równowartości tej sumy, to nie musisz płacić podatku dochodowego w ogóle.

Warto wiedzieć, że kwota wolna od podatku ma również znaczenie, jeżeli zarobisz więcej. Jest to bowiem suma, którą odliczasz od zaliczek na podatek dochodowy, który odprowadzasz Ty jako przedsiębiorca albo Twój pracodawca, jeśli jesteś pracownikiem.

W zeznaniu podatkowym widać, czy zaliczki były odprowadzane poprawnie. Jeśli na Twoim koncie zostało zgromadzone za dużo, to otrzymasz zwrot podatku, jeżeli za mało, to musisz dopłacić. Ostateczną sumę poznasz podczas składania corocznego PIT-u.

Kwota zmniejszająca podatek zależy nie tyle od progu podatkowego (w ramach jednego progu wartości są różne), ale od kwoty dochodu osiągniętego w całym roku. Przy niektórych poziomach osiągniętego dochodu stawka jest stała, a w innych zależy od podstawy do opodatkowania. Konkretne kwoty przedstawiają się następująco:

Sprawdźmy w praktyce, jak obliczyć należny podatek, jeśli Twoje roczne dochody przekraczają sumę 85 528 zł!

Załóżmy, że w ciągu roku zarobiłeś 100 tys. zł i ta kwota jest Twoją podstawą do opodatkowania, czyli od przychodu odjąłeś koszty, a od otrzymanego wyniku należne Ci ulgi podatkowe.

Najpierw wyliczasz kwotę zmniejszającą podatek, czyli: 525,12 zł – (525,12 zł x (100 000 zł – 85 528 zł)/41 472 zł) = 341,85 zł

Następnie sprawdzasz, jaka kwota będzie opodatkowana drugim progiem: 100 000 zł – 85 528 zł = 14 472 zł

Teraz wyliczasz, jaka kwota podatku będzie wynikała z pierwszego, a jaka z drugiego podatku dochodowego:

17% * 85 528 zł = 14 539,76 zł

32% * 14 472 zł = 4 631,04 zł

Następnie sumujesz obie kwoty podatku, odejmujesz kwotę zmniejszającą i zaokrąglasz do pełnych złotych:

14 539,76 zł + 4 631,04 zł – 341,85 zł = 18 829 zł

Od tego odejmujesz jeszcze składkę na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne i uzyskujesz sumę, którą musisz odprowadzić do urzędu skarbowego.

Jeśli obawiasz się, że wpadniesz w drugi próg podatkowy, to zawsze możesz rozliczyć się wspólnie z małżonkiem. Dochody dwóch osób są uśrednione, czyli najpierw sumowane, a potem dzielone na dwa. Jeżeli więc Twój małżonek ma o wiele niższe dochody niż Ty i Wasza średnia nie przekroczy sumy 85 528 zł, to wtedy Ty mimo wyższych dochodów również możesz korzystać ze stawki 17%.

Z oczywistych względów takie rozwiązanie nie opłaca się, gdy, obie osoby mają podobne, wysokie dochody.

Progi podatkowe w Polsce, a konkretnie zaliczki na podatek są od 2020 roku rozliczane proporcjonalnie. Jeżeli więc w jakimś miesiącu przekroczysz dany próg podatkowy, to do dnia, w którym to się stało zaliczki są odprowadzane zgodnie ze stawką 17%, a później jest to 32%.

Oczywiście zaliczki odprowadzamy miesięcznie, więc jej wysokość w miesiącu granicznym musi być wyliczona proporcjonalnie. Przykładowo, gdy przekroczenie progu nastąpiło 15. dnia miesiąca, to wtedy połowa dochodu to pierwszy próg podatkowy, a kolejna połowa to drugi.

Progi podatku dochodowego są uzależnione od kwoty dochodu. Przedsiębiorcy mogą więc manewrować tą wartością, od przychodów odejmując więcej kosztów. Jeżeli więc mamy końcówkę roku i grozi Ci wpadnięcie w drugi próg podatkowy, to możesz zwiększyć koszty przedsiębiorstwa, np. wynajmując nowy lokal, zatrudniając kolejnego pracownika czy inwestując w nowy sprzęt.

Etatowcom będzie trudniej, bo to pracodawca odpowiada za odprowadzanie ich zaliczek. Mogą oni jednak zdecydować się na wspólne rozliczenie małżonków. Jeżeli żona lub mąż zarabia o wiele mniej, to takie rozwiązanie będzie naprawdę opłacalne, bo więcej z wypłaty zostanie Ci w kieszeni.