Jak samodzielnie rozliczyć PIT?

Rozliczanie PIT jest relatywnie łatwe, szczególnie gdy otrzymujesz PIT od pracodawcy i na tej podstawie tworzysz PIT-37. Na otrzymanym od pracodawcy PIT-11 jest wskazana kwota przychodu, odjęte koszty uzyskania przychodów i wyliczony dochód. Jest on podstawą do opodatkowania, od której wylicza się podatek. Jeśli w ciągu zeszłego roku zarobiłeś maksymalnie 85 528 zł, to obowiązuje Cię pierwszy próg podatkowy, czyli 17% dochodu. Gdy Twoje dochody są wyższe, to od nadwyżki powyżej 85 528 zł musisz odprowadzić 32%.

Przez cały rok pracodawca odprowadza zaliczki na podatek od Twojego wynagrodzenia. A Ty w rocznym rozliczeniu PIT 2020 możesz odjąć od dochodu albo podatku ulgę (np. na dziecko, termomodernizacyjną czy za krwiodawstwo). Jeśli zaliczki są wyższe niż należny podatek, to otrzymasz zwrot z PIT37. Jeżeli są niższe, musisz wykonać przelew na konto urzędu skarbowego.

W systemie e PIT wyświetli Ci się kwota zwrotu lub należności. Zwrot otrzymasz na swoje konto bankowe (to, które podałeś w formularzu ZAP-3), a niedopłatę musisz zapłacić na swój mikrorachunek.

PIT-y dotyczą osób fizycznych (nie przedsiębiorstw), które w danym roku podatkowym osiągnęły dochód wyższy niż kwota wolna od podatku, która obecnie wynosi 8 000 zł i mają więcej niż 26 lat.

Jeśli więc w zeszłym roku pracowałeś na podstawie umowy o pracę, zlecenie lub dzieło, to składasz PIT-37 online lub w urzędzie skarbowym. Z kolei gdy prowadziłeś działalność gospodarczą, właściwy będzie PIT-36.

Z rozliczania PIT są zwolnieni emeryci i renciści, jeśli te świadczenia to ich jedyny dochód i nie chcą skorzystać z przysługujących im ulg. Jeśli gdzieś dodatkowo pracują albo chcą uzyskać zwrot z urzędu skarbowego z tytułu ulgi, to w zależności od źródła dodatkowych dochodów składają PIT-37 albo PIT-36.

Składanie PIT-ów 2020 nie jest teraz obowiązkowe dla wszystkich. Rozlicza nas bowiem fiskus (w ramach e-deklaracji) i gdy nie zaakceptujemy ani nie zmodyfikujemy swojego zeznania, to zostanie ono przyjęte automatycznie.

Jeśli jednak w przez cały ubiegły rok nie osiągnąłeś dochodów wyższych niż kwota wolna od podatku, czyli 8 000 zł, to nie masz obowiązku rozliczania PIT-u 2020. Pamiętaj także, aby od ewentualnych przychodów odjąć koszt uzyskania przychodu, bo to dochód podlega opodatkowaniu.

Osoby, które rozliczają się ryczałtem i składają PIT-28, musiały go złożyć do 1 marca 2021 roku. Gdy składasz PIT-37 lub PIT-36, to rozlicz PIT 2020 do 30 kwietnia 2021 roku. Masz więc jeszcze ponad miesiąc, aby dopełnić tej formalności.

Przypomnijmy, że gdy nie zaakceptujesz swojego ePIT-u, to nic się nie stanie. Urząd skarbowy zrobi to automatycznie. Jednak warto zalogować się do systemu Twój e-PIT, chociażby po to, aby dodać przysługujące Ci ulgi albo wybrać podmiot, któremu chcesz przekazać 1% swojego podatku.

Aby się zalogować do e-urzędu skarbowego, trzeba mieć profil zaufany (zakłada się go w banku) albo e-dowód. Można także wejść do platformy, wpisując swój numer PESEL albo NIP oraz kwotę przychodów, osiągniętą w 2019 roku.

Osoby, które nie ukończyły jeszcze 26. roku życia są zwolnione z odprowadzania podatku. Dotyczy to jednak tylko dochodów z pracy (na etat albo umowę zlecenie). Od tego roku z opodatkowania zwolniono także dochody osiągnięte w ramach stażu lub praktyki. Jeśli łapiesz się na kryteria wiekowe i w 2020 roku nie osiągałeś innych zarobków niż te zwolnione, to rozliczanie PIT-u nie jest dla Ciebie obowiązkowe.

Jeśli jednak Twój pracodawca odprowadzał za Ciebie zaliczki na podatek, to masz obowiązek złożyć zeznanie. Możesz jednak na tym tylko skorzystać, bo otrzymasz zwrot z urzędu skarbowego.

Muszą złożyć PIT także osoby, które osiągnęły dochody z innych źródeł, np. z wynajmu mieszkania czy własnej działalności gospodarczej.

Kiedy to urząd skarbowy rozlicza PIT, w dużej większości przypadków jest on rozliczony dobrze. Jeśli więc nie przysługuje Ci znaczny zwrot podatku, to wtedy bezpieczniej jest po prostu zaakceptować zeznanie niż je modyfikować, jeśli nie masz pewności, jak to zrobić.

Jeśli błędny PIT sprawi, że odprowadzisz niższy niż powinieneś podatek, to wtedy trzeba będzie uregulować różnicę i zapłacić karne odsetki. W skrajnych przypadkach taka pomyłka to przestępstwo skarbowe.

Małżonkowie mogą rozliczyć PIT razem lub osobno. Wspólne rozliczenie opłaca się wtedy, gdy różnica w zarobkach jest spora. Wtedy zarobki małżonków są uśrednione i osoba, która przekroczyła pierwszy próg podatkowy może płacić zgodnie z pierwszym. Przykładowo, żona zarobiła 40 tys. zł rocznie, a mąż 100 tys. zł. Dzięki wspólnemu rozliczeniu średnia dochodów to 70 tys. zł, które można opodatkować w pełni 17-procentową stawką.

Jeśli małżonkowie zarabiają podobnie, to nie ma wielkiego znaczenia, jak się rozliczą.

Warto wiedzieć, że rodzice albo jeden rodzic (opiekun, rodzic zastępczy), jeśli samotnie wychowuje malucha, może skorzystać z ulgi na dziecko. Przysługuje ona na każdą pociechę do momentu ukończenia przez nią 18 lat, do 25 lat, jeśli dziecko się uczy, a jego przychody nie przekraczają 3 089 zł i na dziecko niepełnosprawne, które otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny lub rentę socjalną niezależnie od wieku.

Dla osób, które mają więcej niż jedno dziecko, nie ma limitów dochodowych, do których można uzyskać ulgę. Rodzice jedynaków mają jednak ograniczenia:

• 112 tys. zł dochodu, jeżeli wychowujesz dziecko samotnie,
• 112 tys. zł łącznego dochodu dla małżonków, którzy wychowują dziecko wspólnie,
• 56 tys. zł dochodu, jeżeli nie jesteś w związku małżeńskim i wychowujesz dziecko z partnerem lub partnerką.

Zwolnione z odprowadzania podatku dochodowego są osoby, które:

• zarobiły mniej niż 8 000 zł,
• mają maksymalnie 26 lat i osiągnęły dochody, które nie podlegają podatkowi,
• emeryci i renciści, dla których świadczenie jest jedynym źródłem zarobków.

W przypadku problemów z rozliczeniem rocznego PIT-u zawsze możesz skonsultować się z biurem rachunkowym.